Омардың (р.а.) риуаяты бойынша, күндердің бір күнінде әлдебір бәдәуи Аллаһ елшісінен (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) мал-мүлік сұрайды. Сонда Пайғамбарымыз:
- «Қазір қолымда ешнәрсе жоқ. Бірақ сен менің атымнан өзіңе қажеттіні ал. Ақысын өзім төлеймін», – деді.
Бұған төзе алмаған Омар (р.а.):
- «Уа, Расулаллаһ! Сізден сұраған кезде бердіңіз. Жарайды ол кезде қолыңызда бар еді. Қазір қолыңызда жоқ. Аллаһ тағала қолыңызда жоқ нәрсені тауып бермегеніңіз үшін жауапқа тартпайды ғой!», – деді. Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) Омардың (р.а.) бұл сөзін ұнатпады.
Осы кезде ансарлық сахабалардың бірі:
- «Уа, Аллаһтың елшісі! (Аллаһ үшін) беріңіз! Ғарыштың иесі сізді аш қалдырмайтыны өзіңізге аян», – деді. Пайғамбарымыз бұл сөзді естігенде:
- «Жаратқан мені осы мақсатпен жіберді», – деп жадырап сала берді. («әл-Хиля»).
Пайғамбарымыздың жұбайы Үммү Сәләма (р.анһа) анамыздың айтуынша, ол бірде Аллаһ елшісінің көңілсіз жүргенін байқап қалады. Үммү Сәләма Аллаһ елшісі (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) ауырып жүр екен деп уайымдап:
- «Уа, Расулаллаһ! Мазаңыз болмай тұр ғой», – деді. Пайғамбарымыз:
- «Таң атқанша, жастығымның астында жатқан мына жеті динар үшін жаным жай таппай тұрғаны», – деп өз уайымын білдіреді. Басқа бір риуаятта «Бізге келген ақшаларды дер кезінде таратпадық», – дегені айтылады. («Мәжмәуз-зәуәид»)1.
1 Сахабалар салған сара жол.
