Уағалейкумәссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

Бұл мәселені «дәрет алу барысындағы күмән» және «дәрет алып болғаннан кейінгі күмән» деп екіге бөліп қарастырған дұрыс.

Біріншісі, күмән дәрет алу барысында туындаған болса, күмәнданып тұрған ағзаңызды жуасыз. Мысалы, дәретте аяқты жуып жатып, қолын жуған-жумағандығына күмәнданған адам сол мезетте аяқты жуып болып, артынша қолын шынтағына шейін жуады. Мұндай жағдайда, Ханафи мәзхабы бойынша дәрет тәртібін сақтау міндет болмағандықтан дәретті бастан алудың қажеті жоқ, күмәнданған жерді жусаңыз болғаны. Әйткенмен, бұның өзі - сирек күмәнданатын кісіге қатысты. Ал дәретте көп күмәнданатын адам күмәнға мән бермейді. Себебі, бұл шайтанның уәсуәсі болуы мүмкін.  

Екіншісі, күмән дәрет алып болғаннан кейін туындаған жағдайда, күмәнға көңіл аудармай, ағзалар тегіс жуылды деп есептейді[1]. Мысалы, дәрет алғаннан соң намаз оқып тұрып әлгіндей күмән келсе, оған мән бермей ойын намазға шоғырландыруы тиіс.

Бұл айтқандарымыз екі ойлы болып, күмәнданған кісіге қатысты. Ал, жумағандығын нақты біліп тұрған мұсылман, жуылмаған ағзасын жууы шарт. 

Ендеше, сіздің жағдайда дәретіңіз толық деп есептеледі. Дәреттен кейінгі күмән назарға алынбайды.