Уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

Имам Ағзам Әбу Ханифа бойынша, арақ - ішуге тыйым салынғанымен, нәжістер қатарынан саналмайды. Өйткені, бидайдан жасалған ішімдіктер - нәжіс емес.

Әйткенмен «көп ішкенде мас ететін барлық ішімдіктердің азы да харам, әрі олар - нәжіс» дейтін Имам Мұхаммедке қарағанда, арақ та «ауыр нәжістер» қатарынан.

Ендеше, арақпен ысқылаудың денедегі ыстықты тез түсіретіндігін, әрі қысқа уақыт ішінде ұшып кететіндігін, оның үстіне нәжіс ретінде саналмайтындығын назарға ала отырып: ауырғанда арақты денеге жағудың күнәсі жоқ деуге негіз бар.

Әйтсе де, денедегі ыстықты түсіру үшін мүмкіндігінше бірден харам затқа жүгіргеннен гөрі алдымен адал саналатын арнайы медициналық препараттармен ем-дом жасауға тырысқан абзал. Одан қайтпаса, немесе жазылуы созылып кетсе аталмыш тәсілге жүгінуге болады.

Харам нәрсені шипа ретінде қолдануға бола ма?

Бүгінгі мәселеге қатысты қосымша мәлімет айта кетер болсақ, ескі Ханафи фиқһ кітаптарында ғалымдардың мынадай сөздері келтіріледі:

«Харам нәрседе шипа бары білінсе, әрі одан өзге дәрі табылмаса, қолдануға рұқсат»

«Харам нәрседен ем іздеуге болмайды, егер онда ем бары білінбесе. Ал, білінген болса және одан өзге дәрі табылмаса, рұқсат».

«Науқас адамға ем үшін зәр ішуге, қан ішуге рұқсат, егер мұсылман бір дәрігер онда ем барын айтқан болса және оның орнын басар өзге адал нәрсе табылмаса».

«Егер, мұсылман дәрігер харам заттан тез емделесін деп айтса, ол жағдайға қатысты екі пікір бар (бірінде – рұқсат; екіншінде - рұқсат емес, адал затты қолдану керек)»[1].