Кез-келген нәрсенің бар екендігіне сену үшін ол нәрсені, алдымен, міндетті түрде көзбен көріп келу шарт емес. Ешбір адам анасының құрсағында жатып, мына дүниені көріп, сосын бұл дүниеге аяқ басқан жоқ қой. Ананың құрсағындағы сәби өзінің жатқан тар, қараңғы мекенінен тыс басқа әлем жоқ деп пайымдаса, қаншалық қателескен болар еді. Тура сол сияқты біздер де осы дүниені барлық болмыс әлемі деп танып, бұдан басқа әлем жоқ деп пайымдасақ, құрсақтағы баладай қателесеріміз анық. Өйткені мына әлем де ақырет әлемімен салыстырғанда ананың құрсағындай ғана.
Өзекті мақалалар

■
Құранды қалай арапшасынан тез оқып үйренуге болады?

■
Фәтима әл-Фихри - тарихта ең алғашқы университет ашқан мұсылман ғалым әйел (ІХ (9) ғасыр).

■
Білімді және білім үйреткен ұстазды құрмет тұту

■
Желатиннің үкімі (фиқһи талдау)

■
"Айша анамыз Пайғамбарымызға тұрмысқа шыққанда 18 жаста еді..." (жан-жақты талдау)
Көп оқылғандар

■
«РИНАТ ЗАЙЫТОВ ДАУЫ» неден шықты? (пәлсапалық-саяси эссе)

■
Ислам дінін қабылдаған 20-ші ғасырдың 5 тұлғасы

■
«Аса қаталдық - шәкірттерге залалды, әсіресе кішкене балаларға!»

■
«Дүниелік ісіңді мәңгі өмір сүрердей жаса, ал ақыреттік ісіңді ертең өлетіндей орында».

■
Кісімсіну – пендешілік дерті (философиялық эссе)