Уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

Шариғат бойынша, мархұмның өтелмей қалған қарыздары артында қалдырған мұрасынан өтеледі. Қарыздары өтеліп болғаннан кейін, қалғаны мұрагерлерге таратылады.  

Егер, артында қалдырған мұрасы болмаса, туған-туыстарына, бала-шағасына қарызын өтеу шарт емес. Дегенмен, жақындары өз қаражаттарынан қарызын өтеп жатса, құба-құп. Ол бір шетінен - сауап, екіншіден - мархұмды ондай үлкен жауапкершіліктен құтқарған болады.

Кей ғұламалар төмендегі хадиске сүйеніп, артында мал-дүние қалдырмаған мархұмның қарыздары «бәйтуль мәәлден», яғни мемлекеттік қазынадан өтеледі деген. Хадисте былай делінеді: 

«Кімде-кім мойнында қарызы бола тұрып қайтыс болса және оны өтейтін еш нәрсе қалдырмаса, ол қарызды өтеу бізге міндет. Кім мал-дүние қалдырса, мұрагерлеріне тән»[1]. 

Осы орайда, мархұмның қарызын зекет ақшасынан өтеуге бола ма? - деген де сауал келіп жатады. Оған байланысты Ханафи ғалымдары "мархұмның қарызы зекеттен өтелмейді" деген[2]. Бұл - кей Ханбали ғалымдары мен Шафиғи ғалымдарының да тұжырымы. Мәлики мәзхабы ғалымдары болса "зекеттен өтеуге болады" дейді[3].