Уағалейкумсалам уа рахматуллаһи уә бәрәкәтуһ!
Қызғаныш – адам табиғатында бар сипат. Қызғанышсыз адам жоқ шығар. Дегенмен, шариғат бойынша қызғаныштың құпталатын жағы бар, құпталмайтын жағы бар.

Пайғамбарымыз (с.а.у.) қызғанышты екі түрге бөліп көрсеткен[1]:

1. Аллаға ұнайтын қызғаныш түрі. Яғни, әйелі еріне теріс ой қалыптастырар, күмән туғызар әрекет жасаған жағдайда, ерінің қызғануы ұнамды іс. Мысалы, әйелі бөтен еркекпен қалжыңдасып, күлісіп т.б. қарым-қатынастағы арақашықтықты сақтамай жатса, онда ері қызғаныш танытып,  әлгіндей әрекеттің бұрыстығын ескертуі тиіс.

2. Аллаға ұнамайтын қызғаныш түрі.  Түймедейді түйедей көріп, еш себепсіз әйелінің (не ерінің) әрбір әрекетіне күмәнданып қызғану құпталмайтын әрекет. Мұндай қызғаныш пайда келтіргеннен гөрі зияны басым боп жатады. Жақындатқаннан гөрі алыстата түседі.

Ендеше, алдымен қызғанышты тудыратын факторларды анықтап алып,  олардың бір сыпырасын жарыңызбен ақылдаса отырып жойып отырсаңыздар, бойыңызға сенімділік пайда болады, осылайша, қызғаншақтық сезіміңізді тізгіндейсіз деген ойдамыз. Себебі ерлі-зайыптылардың арасындағы қызғаныш кейде өз-ара сенімсіздіктен тууы мүмкін.