Уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

Өзіңіз айтқандай қазақ халқында «Атасы бөлек, аттан түс!» деген сөз бар. Мұның астарында - бауырын баласынан артық көру, оны баласынан бір саты жоғары санау түсінігі жатыр. Ол - жақсы нәрсе. Дінге терістігі жоқ.

Және де аталмыш сөзге қатысты тарихта айтылатын мысалды емес, сөздің өзін, одан туындайтын түсінікті, астарындағы мән-мағынасымен, ондағы тәрбиелік мәнін ойлау керек. Маңыздысы бұл сөзбен байланыстырылып айтылатын тарихи оқиға емес. Маңыздысы - біздің қазақ ұлтында осындай түсініктің бар болуы. Яғни, бауырды баладан артық көру түсінігі. Бұндай түсінік бауырлар арасындағы байланысты бекем ұстайды. Туыстық байланысты нығайтады. Өйткені бала ренжісе, айналып сізге қайтып келеді. Ал бауыр бір сөзден бөтенсіп кетуі ғажап емес. Сондықтан да, бауырды баладан артық санаған. Бұндай түсініктің дінге терістігі жоқ. Және де өзіңіз айтқандай баланы асырап-бағудың әкеге міндет болуы да, әлгі аталы сөзге қайшы емес.

Бүгінде көбіне балаларымызға, жанұямызға көбірек жақын болып, ал туыстар арасы байланысымыз ұзап жататын кездер орын алып жатады. Қазір біздің қоғам қазақилығын жоғалтып, европалық түсінікке бейім болып бара жатқаны байқалады. Ал қазақ: «атасы бөлек, аттан түс» дей келе, бауырды әмәнда артық санаған. Басқа бір сөзінде: «Әйел жолда. Бала белде. Бауыр қайдан табылады?!» дейді. Қандай керемет сөз! Тұнып тұрған даналық...

Тоқ етерін айтқанда: «Атасы бөлек, аттан түс» деген аталы сөздің төл дініміз болып саналатын Ислам дініне ешқандай қайшы тұсы жоқ. Бұл қайта төл дініміздегі «сыйла-и рахм», яғни, «туыстық байланысты үзбеу» бұйрығымен ұштасады.

Ең дұрысы - Аллаға мәлім!