Уағалейкум әссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

«Хижаб» сөзі Құранда 7 жерде келеді. Соның бірі - "Ахзаб" сүресі, 53 аятында.

Пайғамбарымыздың үй ішіне қатысты өзге мұсылмандардың білуі тиіс әдеп нормалары айтылған аталмыш аятта мынадай сөйлем бар:

"Уәиз̃ә сәәлтумууһуннә мәтәъан фәсәлууһуннә миу уәрәи хижәәб. Зәликум атһару лиқулуубикум уә қулуубиһинн".

Оның мағынасы: «Егер Пайғамбардың жұбайларынан бір нәрсе сұрап алмақшы болсаңдар, перде сыртында тұрып сұраңдар. Осылай ету сендердің де, олардың да жүрегінің пәк болуына лайық»[1].

Осы аятта хижаб "перде" деген ұғымда.

Бұл аят Әзіреті Омардың өтінішіне сай түскен екен. Риуаяттарға қарағанда, Әзіреті Омар Пайғамбарымызға келіп: «Уә, Расулалла, сіздің үйіңізге жақсысы да, жаманы да келеді. Сондықтан да, олар келгенде әйелдеріңізге перденің артында болуларын айтсаныз нетті», - деп ұсыныс білдіреді. Көп ұзамай ардақты сахабаның ұсынысын құп көрген аталмыш аят түсті.

Одан басқа "хижаб" сөзі мына сүрелерде де орын алған: Мәриям сүресі (17 аят), Исра сүресі (45 аят), Ағраф сүресі (46 аят), Сод сүресі (32 аят), Фуссилат сүресі (5), Шура сүресі (51 аят). 

Жалпы хижаб атауының бір-біріне жақын бірнеше мағынасы бар: жамылғыш, шәлі, перде, бөгет, көлейгелеп тұратын нәрсе. Осыдан келіп, әйел баласының тәнін бөтен еркектің сұғынан жасырып, назар салуына бөгет жасайтындықтан, бүкіл денені (бет пен қолдан өзге) жауып тұратын киімді «хижаб» деп атаған.

Дұрысында шариғат шәлісіне байланысты Құранда «Химәр» сөзі қолданылады. Химардың тілдік мағынасы: "басты жауып тұратын жапқыш" дегенге саяды. Нұр сүресінде былай делінген:

«уәл ядрибна бихумуриһинна ъаля жуюбиһинн».

 «Әйелдер орамалдарын омырауларын жауып тұратындай етіп тақсын»[2].  

Осы орайда айта кету керек, Нұр сүресінің 31 және 60 аяттарында, Ахзаб сүресінің 33 және 59 аяттарында әйел затына хижаб киюі керектігі білдірілген. Бұнымен қатар, Пайғамбарымыздың да бірнеше хадистерінде Хижабтың парыздығы айтылады[3].