عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ( إِذَا خَطَبَ إِلَيْكُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ دِينَهُ وَخُلُقَهُ فَزَوِّجُوهُ، إِلَّا تَفْعَلُوا تَكُنْ فِتْنَةٌ فِي الأَرْضِ ، وَفَسَادٌ عَرِيضٌ )

«Егер де сендерге діні мен тәрбиесін ұнатқан әлдекім (қыздарыңды) айттырып келсе, оны үйлендіріңдер (қыздарыңа). Олай істемесеңдер (яғни, оның орнына бұзылған, бірақ бай не шеңді біреуді таңдасаңдар) жер бетінде бүлік туындап, жамандық етек алады»[1].

عن ابن عباس قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:لم نر للمتحابين مثل النكاح

«Бір-бірін жақсы көретін екі адам үшін некеден артық еш нәрсе көріп тұрғанымыз жоқ»[2].  Хадис. (Ибн Мәжә, "Сүнән").

“الدُّنْيَا مَتَاعٌ، وَخَيْرُ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْمَرْأَةُ الصَّالِحَةُ”

«Дүние өткінші ырыстан тұрады. Дүние ырысының ең хайырлысы – салиқалы әйел»[3].

«لا تنُكحوا النساء إلا الأكفاء، ولا يزوجوهن إلا الأولىاء، ولا مهردون عشرة دراهم»

«Әйелдерді (әйел баласын) тек қана теңдеріне үйлендіріңдер. Оларды тек қамқоршылары үйлендірсін. Және де он дирһамнан төмен мәһр жоқ»[4].

أن النبي صلى الله عليه وسلم قال : " يا علي ! ثلاث لا تؤخرها : الصلاة إذا أتت ، والجنازة إذا حضرت ، والأيم إذا وجدت لها كفؤا . رواه الترمذي

«Алла елшісі (с.а.у.) Әзіреті Әлиге: «Ей, Әли! Үш нәрсе бар, сол үш нәрсені кешіктірме: Уақыты кірген намазды, әзір болған жаназаны және теңі табылған бойдақты (үйлендіруді кешіктірме)»[5]. (Тирмизи, "Сүнән").

- كنا مع رسول اللهِ صلى الله عليه وسلم شبًابًا ليس لنا شيء فقال : يا معشر الشبًاب من استطاع منكم البًاءة فليتزوج فإنه أغض للبصر وأحصن للفرج ومن لم يستطع فعليه بًالصوم فإن الصوم له وجاء

Сахаба Абдулла ибн Мәсъуд (р.а.) былай дейді:

«Біз, түгіміз жоқ өңшең жастар Пайғамбарымызбен бірге едік. Сонда Пайғамбарымыз (с.а.у) бізге: «Ей, жастар қауымы! Араларыңда кімнің шамасы жетсе, үйленсін. Шынында үйлену – көзді (харамнан) ең жақсы қорғаушы және ұятты жерді (зинадан) ең жақсы сақтаушы. Ал, кімнің үйленуге шамасы жетпесе, онда ауыз бекітсін. Шынында, ораза оның құмарлығын басады»[6].

جاءَ رجلٌ إلى النَّبيِّ صلَّى اللَّهُ علَيهِ وسلَّمَ ، فقالَ : إنِّي أصَبتُ امرأةً ذاتَ حسبٍ وجمالٍ ، وإنَّها لا تلِدُ ، أفأتزوَّجُها ، قالَ : لا ثمَّ أتاهُ الثَّانيةَ فنَهاهُ ، ثمَّ أتاهُ الثَّالثةَ ، فقالَ : تزوَّجوا الوَدودَ الولودَ فإنِّي مُكاثرٌ بِكُمُ الأُممَ

Маъқил ибн Йәсар есімді сахаба былай әңгімелейді:

«Бір кісі Пайғамбарымызға келіп (ғалейһис саләту уә сәлләм):

- Мен бір сұлу әрі текті әйелді кезіктірдім. Бірақ ол көтере алмайды екен. Оған үйленейін бе? – деп сұрады.

Пайғамбарымыз оған:

- Жоқ  - деп жауап берді.

Ол кісі екінші мәрте келді. Пайғамбарымыз тағы да «жоқ» деп жауап берді. Жаңағы кісі үшінші рет келді. Сонда Пайғамбарымыз (с.а.у.):

- Күйеуін қатты жақсы көретін әрі көп бала табатын әйелге үйленіңдер. Шынында, мен өзге үмбеттердің алдында сендердің көптіктеріңмен мақтанатын боламын», - деді»[7].

أعلِنوا هذا النِّكاحَ واجعلوهُ في المساجدِ واضرِبوا عليهِ بالدُّفوفِ

«Мына некені жария етіңдер. Оны мешіттерде қиыңдар және некеде дағыра қағыңдар».

"فَصْلُ ما بيْن الحَلالِ والحَرامِ: الدُّفُّ والصَّوتُ في النِّكاحِ"؛

«Харам мен халалдың айырмашылығы - некеде дағыра қағып, (әйгілеп) дауыс шығару»[8].

Хадистерді жинақтап, аударып дайындаған: А. Қасым.