Бұл тұр­ғы­да екі көз­қа­рас бар:

Уа­қыт–на­маз­дың бір шар­ты. Сол се­беп­ті бір жер­де на­маз уа­қыт­та­ры­ның бі­рі не­ме­се екеуі жоқ бол­са, сол уа­қыт­та­ғы на­маз­дар, сол жер­дің хал­қы­на па­рыз емес. Мы­са­лы, кей­бір жер­лер­де жыл­дың бір мез­гі­лін­де бат­қан күн­нің ша­па­ғы жо­ғал­май тұ­рып, таң­ның екін­ші ша­па­ғы атып, таң на­ма­зы­ның уақы­ты кі­ре­ді. Мұн­дай жер­де құп­тан на­ма­зы оқыл­майды. Өйтке­ні түн уақы­ты – құп­тан на­ма­зы­ның па­рыз бо­луына не­гіз­гі се­беп.

Кей­бір фа­қиһ­тер­дің көз­қа­ра­сы бойын­ша, мұн­дай жер­лер­де өмір сүр­ген мұ­сыл­ман­дар­ға да бес уа­қыт на­маз па­рыз. Тұр­ған жер­ле­рін­де бес уа­қыт на­маз­дың бі­рі­нің уақы­ты кір­ме­се, он­да сол уа­қыт­тың на­ма­зын қа­за ете­ді не­ме­се сол ай­мақ­қа ең жа­қын бес уақы­ты кі­ре­тін ай­мақ­тың уақы­ты­на қа­рай анық­тап, на­маз­да­рын орын­дайды. Уа­қыт қан­ша­лық­ты на­маз­дың шар­ты мен се­бе­бі бо­ла тұр­са да, на­маз­дың не­гіз­гі се­бе­бі – Аллаһ­тың жар­лы­ғы. Соң­дық­тан бар­лық мұ­сыл­ман­дар бес уа­қыт на­маз оқу­ға мін­дет­ті. Күн­нің ұзақ уа­қыт шық­пай­тын не­ме­се бат­пай­тын по­люс ай­мақ­тар­да на­маз жо­ға­ры­да­ғы не­гіз­дер­ге қа­рай іс­ке аса­ды132.