Құрметті сауал қоюшы, мәселенің шариғи үкіміне келсек, кезінде Имам Ағзам Әбу Ханифа тұрғындарының көпшілігі діні бөтен, яғни, «зимми» болып табылатын аймақтарда, үйді шіркеуге не ішімдік сатылатын орынға жалға беруге болады деген тұжырым көлденең тартқан. Өйткені, мұнда жалға беру келісімі күнә жасауға емес, үйді жалға алуға жасалып отыр. Онда харам іс істелген жағдайда күнә жалға алушыға болмақ... Бұл халқының көпшілігі мұсылман емес өлкеге қатысты. Ал, Ислам діні кең етек жайған, мұсылмандар көп шоғырланған жерлерде рұқсат жоқ[1]. Имам Ағзамның екі шәкірті және үш мәзхаб имамдары кейіннен бұндай уәжге қарсы болды. (Зимми: мұсылман өкіметінің қорғауындағы діні бөтен халықтар).

Ұлық Имамның аталмыш тұжырымдамасын «үмүмуль бәлуә» ережесі аясында қарауға болады. Умумуль бәлуә дегеніміз: бойды аулақ ұстау қиынға соғатындай дәрежеде әлдебір мәселенің қоғамда кең етек алуы. Мұндай кездерде дініміз кеңшілік етеді[2].  

Ендеше, күнәнің соңына түскендердің саны күн санап артып жатқан мына заманда (және біздің қоғамда) «пәтерлерді жалға беру харам» деу – осы салада кәсіп етіп жатқан діндарларға қиындық туғызары сөзсіз. Тіпті соңында мүлдем кәсібін тоқтатуға алып келуі де ғажап емес. «Ауырлық емес, жеңілдік қалайтын» дініміз мұндай жағдайларда «маслахату ғамма», яғни, қоғам игілігін негізге алады. Әрине, бұл дегеніміз, харам істер істей беруге болады деген сөз емес. Харам істерді істеу де, оған тікелей себепкерлік ету де харам. Алайда, негізгі бағыты халалға бағытталып, тікелей харам істі тудырмайтын істерді, жанама түрде әрі ғайри ихтияри (ықтиярынан тыс) болып жататын күнәлар үшін харам деуге болмайды.  

Сондықтан да, сіздің жағдайда пәтер жалдаушылардың жасаған күнәлары пәтер иесіне жазылмайды деуге негіз бар. Өйткені, Алла тағала Құран Кәрімде: «...Әркім өзінің істеген күнәларына жауап береді. Біреудің күнәсін біреу көтермейді. Бәріңнің де барар жерлерің Раббыларыңның алды...»[3], - деген. Басқа бір аятта: "Алла пендеге күші жетпейтін нәрсені міндеттемейді", - дейді[4]. 

Ең дұрысы –Аллаға мәлім!