Уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

1. Ері әйеліне талақ етуге өкілеттілік берген болса, әйелі өзін талақ ете алады. Мұны «тәфуиди талақ» дейміз[1]. Талақтың бұл түрі айтылған сөзге қарай - «рижғи талақ» немесе «баин талақ» үкімін алады.

2. Әйел кісі ерімен белгілі ақыға келісіп, «талағын» сатып алуы мүмкін. Бұны «хүлғ» деп атайды. Бұл - «кіші байн талақ» үкімін тудырады[2].

3. Әйел кісі кейбір зәру жағдайлар себепті қазыға (бүгінде мұсылман сот) жүгініп,  сот арқылы ажырасуға құқы бар. (Мысалы, ерінен зәбір көріп жүрген болса т.б.).

4. Күйеуі әйелін зина жасады деп айыптаған жағдайда, әйелі қазыға арыздануға құқылы. Екеуі қазының алдында "лиъан" жолымен ант ішіседі. Одан кейін қазы араларын айырып, некелерін бұзады. "Байын талақ" үкімі туындайды.

Бұлардан өзге әйел кісінің өз бетінше «талақ» деп айтқан сөзі – талақ болып есептелмейді.

Дінімізде талақ ету құқы - тікелей отағасына тән[3]. Жоғарыда сайып өтілгендерді айтпағанда, әйел кісіге тікелей талақ ету мүмкіндігі берілмеген. Бұл - әйел затының нәзік табиғатын, әрі аса сезімталдылығын ескергендіктен болса керек.

Бұнымен қатар, Пайғамбарымыз Мұхаммед ғалейһиссәләмның мына бұйрығын айтпай кетуге болмайды. Ол (с.а.у.) былай дейді:

«Қайсыбір әйел ешқандай залал көрмесе де күйеуінен талақ сұрайтын болса, ол әйелге жәннаттың иісі харам»[3].  

Сондықтан да, қит етсе «кетемге» басып, ажырасуды көздеудің күнә екендігін естен шығармаған жөн.