Уағалейкум әссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ! 

«Сахих Муслим» атты хадистер жинағында пайғамбарымыз Мұхаммед ғалейһиссәләмнің мынадай бір сөзі келтіріледі:

«...Аталық ұрық – ақ түсті, ал аналық ұрық - сары түсті келеді. Екі ұрық қосылған кезде аталық ұрық аналық ұрыққа үстем келсе, Алланың қалауымен ұл болады. Ал аналық ұрық аталық ұрыққа үстем келсе, онда Алланың қалауымен қыз болады...»[1].

Аталмыш хадисте бейне бір физиологиялық заңдылыққа ишара етіп тұрғандай. Яғни, Алла Тағала табиғат заңдылықтарын жаратып, көп дүниелерді сол заңдылықтарға бағынышты етіп қойған болса, ана жатырындағы эмбрионның да қыз не ұл болатындығы о бастан кейбір заңдылықтарға тәуелді. Сол заңдылықтарды анықтап, соған орай есептеп жатса, оның ешқандай күнәсі жоқ және Аллаға серік қосқандық емес.

Дейтұрғанмен, есептеудің нәтижесі әрдайым ойдағыдай шыға береді деп айту қиын. Бұл да Жаратушының қалауына келіп тіреледі. Қанша есептесек те Оның қалауы жүзеге асатындығын ұмытпағанымыз жөн.      

Осы орайда мынаны да айтпай кетуге болмас: кей ата-ана ұл тілесе, кей ата-ана қыз тілеп жатады. Мұның ешқандай күнәсі жоқ. Алайда, әлдекім қызды қор көріп, сол себепті қыз баласының туылуын қаламай тұрса, мұндай түсінік шариғатта дұрыс емес. Құранда: «Егер, олардың біреуі қызбен сүйіншіленсе (әйелінің қыз тапқанын естісе), оны ашу қысып, беті қап-қара бола бастайды»[2], - дей келе, Алла тағала ондай түсінік иесін қатаң сынға алған.