Қазақта «қонақ өз ризығымен келеді» деген сөз бар, соның дінде негізі бар ма?
Қазақта «қонақ өз ризығымен келеді» деген сөз бар, соның дінде негізі бар ма?
10 сағат бұрын 204

Сәлеметсіздер ме! Қонақ келсе өз ризығымен келеді деп жатады, соның діни тұрғыда негізі бар ма? Айсәуле.

Бисмилләһир-Рахманир-Рахим

Құрметті сауал жолдаушы!

«Қонақ өз ризығымен келеді» деген сөздің дінімізде негізі бар. Бір әлсіз хадисте: «Қонақ ризығын ала келеді (الضيف يأتي برزقه)» делінеді. Яғни, қонақ келген үйге береке кіреді, қонақ келген үйдің азығы кемімейді, қайта артады дегендік.

Хадистің жалғасында: «әрі қайтарда қауымның күнәларын ала кетеді (ويرتحل بذنوب القوم)» делінеді. Мұндағы «қауым» деп қонақ күткен үйдің адамдары меңзелсе, «күнәларын ала кетеді» дегені — қонақ күткен үй иелерінің кейбір (кіші) күнәлары қонақтың құрметіне өшіріледі деген мағына. (Ескерте кетейік: бұл «қонақ олардың күнәларын арқалап кетеді» деген сөз емес). Осыны сол хадистің соңғы бөлігі де нықтап айтады: «Олардан күнәлары өшіріледі (يمحص عنهم ذنوبهم)»Яғни, Алла Тағала қонақты күткені үшін сол үйдің адамдарының кіші күнәларын кешіріп, мейірімін төгеді.

Демек, қонақтың үш пайдасы бар екен:

• Үйге береке кіреді.
• Үйдегі жағымсыз, ауыр энергиялар кетеді.
• Үй иесінің кіші күнәларын Алла Тағала кешіреді.

Осыдан келіп, кейбір мәзһаб ғалымдары: «алыстан келген қонақты күту — уәжіп» деп үкім еткен. Уәжіп дегені — әрбір үй иесіне міндетті амал. Сахих хадистің бірінде Алла елшісі (с.а.у.): «Қонақ күту – үш күн. Одан кейінгісі — садақа» дейді(2). Яғни, үш күннен кейін қонақты күткен әр күні үшін үй иесіне садақа жазылады деген сөз. Осыдан келіп қазақ халқы арасында: «қонақ — үш күн» деген ұғым қалған.

Үш күннің алғашқы күні — алыстан келген құдай қонаққа үй иесі шамасы жетсе, малын сойып, ет асып, барын дастарқанға қоя отырып құрмет көрсетеді. Ал қалған екі күнінде үй иесі бірінші күндегідей аста-төкке бармастан, қолда барымен бөлісіп жеп, күнделікті дастарқанын жайып күтеді. Бұл үй иесіне ауыр болмасын дегендік.

Әлхамдулилләһи Раббиль-ғаләмин!

(1) Имам Суюти: «әл-Жәмиъус Сағир». Имам Сәхәуи «әлсіз хадис» деген.
(2) 
Имам Бұхари: «Сахих Бұхари».

Абдусамат Қасым