Уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

Алла елшісінен жеткен бір «мүрсәл» хадисте былай делінеді:  

 مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكْتَالَ بِالْمِكْيَالِ الْأَوْفَى مِنَ الْأَجْرِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، فَلْيَقُلْ آخِرَ مَجْلِسِهِ حِينَ يُرِيدُ أَنْ يَقُومَ : سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ، وَسَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

«Кімде-кімді, қиямет күні сауап таразысы молынан тартылатындығы қуантса (үлкен сауапқа қол жеткізгісі келсе), отырысының ахырында орнынан тұрғысы келген сәтте былай деп айтсын: «Сүбхана Раббикә раббиль ғиззәти ғамма ясыйфун. Уә сәләмун аләль мүрсәлин. Уәлхамдулиллаһи раббиль аләмин»[1].

Бұл хадистің Әзіреті Алиден жеткен нұсқасында: «Намазын аяқтағаннан кейін оқысын» делінген[2].

Осыған орай, мұсылмандар Құран оқығаннан кейін немесе әлдебір дұға-зікір оқылғаннан кейін соңын «Саффат» сүресінің аталмыш үш аятын оқумен аяқтауды әдетке айналдырған.