Бисмилләһир рахманир рахим, уағалейкумуссәләм уә рахматуллаһи уә бәракәтуһ!

Ата-ана баласына дінді үйретіп, оның амал жасаушылардан болуына себепкер болса, баласының жасаған амалдарының сауабы оларға барып тұрады. Өйткені, Пайғамбарымыз (с.а.у.) бір хадисінде:

 من دل على خير، فله مثل أجر فاعله. رواه مسلم

«Кім бір жақсылыққа жөн сілтесе, оған сол жақсылықты істеушінің сауабындай сауап беріледі»¹ деген.

Тағы бір хадисте:

"من دعا إلى هدى فإن له من الأجر مثل أجور من تبعه"

«Кім һидаят жолына шақырса, оған сол жолға ергендердің сауабындай сауап беріледі»² делінеді.

Ал, баласының хидаятқа түсуіне себеп болмаған ата-анаға оның жасаған амалдарының сауабы бармайды дейді дін мамандары. Десе де, бұл жағдайда бала жасаған амалдарының сауабын ата-анасына бағыштап отырса, ол басқа. Мұсылман өзінің істеген амалдарының сауабын ата-анасына бағыштай алады. Бағыштаған сауабы өзінен кеміместен бағышталған кісіге (не мархұмға) жазылады.

Әлхәмдулилләһи Раббиль аләмин!