Кейбір Ханафи фиқһ кітаптарында бір мұсылманның жүніп кезінде шаш пен тырнақтарын алуы мәкруһ саналған[1]. Осыған салыстыра отырып, хайыз-нифас халінде де шаш-тырнақ алмауды абзал деп есептеген ғалымдар бар.  

Алайда, бұған негіз боларлықтай нақты дәлел кездеспеген[2]. Керісінше, табиғин ғұлама Ата ибн Әби Рабах: «Жүніп адам дәрет алмаса да хижама жасайды, тырнағын алады, шашын қысқартады» дей келе, жүніп кезінде бұл істерді жасаудың мәкруһ еместігін баса айтқан[3].

Оның үстіне дінімізде жүніп адам таза саналады. Бір күні сахаба Хузайфа (р.а.) жүніп халінде Пайғамбарымызбен ұшырасып қалады. Сол сәтте Хузайфа кейін қайтып, ғұсыл құйынып келеді де Алла елшісіне: «Мен жүніп етінмін» деп, жүніп бола тұра Онымен кездесуді дұрыс көрмегенін айтады. Сонда Алла елшісі оған: «Шынында Мұсылман нәжіс болмайды» деп, ғұсылсыз кезде де болмысының таза күйінше қала беретіндігін білдірген[4].

Ендеше, жүніп кезінде немесе хайыз-нифас кезінде алынған тырнағының қиямет күні «бізді лас күйінде денеңнен ажыраттың деп шағымданады» деген сөздің шындыққа жанаспайтындығын ұғынуға болады. 

Демек, жүніп және хайыз-нифас кездерде шаш-тырнағын немесе артық түктерін алуының күнәсі жоқ. Ең дұрысы – Аллаға мәлім!