Америкалық ғалымдар түшкірудің нейрондық тетігін тапты. Бұл жайында islam.kz порталы аталмыш зерттеу материалы жарияланған Cell мерзімді басылымына сілтеме жасай отырып мәлім етеді. Белгілі болғандай, бұл процеске тыныс алумен ешқандай байланысы жоқ ми бөлігі жауапты болып шықты. Ғалымдар алғаш рет түшкіруге түрткі болатын орталық жүйке жүйесіндегі аймақты анықтады. Осы уақытқа дейін түшкіру рефлексінің жасушалық және молекулярлық деңгейде қалай жұмыс істейтіні беймәлім болып келген еді. Бұл бағытта арнайы ізденген Сент-Луистегі Вашингтон университетіне қарасты медицина мектебінің және Пенсильвания университеті жанындағы медицина мектебінің ғалымдары тарихта тұңғыш рет түшкіруді бақылауда ұстайтын нақты жасушалар мен ақуыздарды анықтады. «Түшкіру – респираторлық инфекцияның тамшыларын барынша жылдам әрі кеңінен тарататын әдіс. Түшкіруге не итермелейтінін, соның ішінде нейрондардың аллергендер мен вирустарға ауап қатқанда өзін қалай ұстайтынын терең түсіну өз кезегінде инфекциялық, респираторлық аурулардың таралуын тежеуге ықпал ететін ем-дом әдісін табуға көмектеседі»,- деді аталған зерттеуге жетекшілік еткен Вашингтон университетіне қарасты медицина мектебінің анестезиология доценті Цин Лю (Qin Liu). Бұл тарапта жүргізілген тәжірибе барысында ғалымдар тышқанды адамды да, кеміргішті де түшкіруге мәжбүр ететін чили бұрышынан алынған гистаминді немесе капсаицинді қамтитын аэрозолды тамшының әсеріне ұшыратып көрген екен. Капсаицинге жүйке жасушасының реакциясын қадағалай отырып, алдымен түшкірумен байланысты нейрондардың аздаған тобын, содан соң осы жүйке жасушаларына сигнал беретін молекулаларды, нейропептидтерді анықтады. Белгілі болғандай, түшкіруге В нейромедин молекуласы (NMB) керек болатынына көз жеткізген. Ғалымдар тышқанның түшкіруге жауапты NMD нейронына сезімтал жүйке жүйесінің бөлігін алып тастау арқылы бұл рефлексті бұғаттай алған. Цин Людің айтуынша, түшкіруді тудыратын нейрондар тыныс алумен байланысты ми бөлігінде болмай шықты, есесіне олар мидың бұл бөліктерімен өздерінің аксондары (аксон туралы төменде kk.radiation-pills.com мәлімет көзінен біле аласыздар – ред.) арқылы байланысқан. Бұдан бөлек, ғалымдар NMB пептидінің көмегімен тышқанның белгілі бір ми бөлігіне әсер ету арқылы түшкіру рефлексін ынталандыруға болатынына көз жеткізген. Яғни, қандай да бір тітіркендіретін сыртқы әсердің ықпалынсыз түшкіру рефлексін тудыра алған. Сөз соңында айта кету керек, түшкірген кезде ауада 10 минут уақытқа дейін бола алатын вирусты қамтыған жиырма мыңдай тамшы бөлінеді. Болашақта жұқпалы індетке бастайтын вирустық аурулардың алдын алу әрі аллергиядан түшкіруді емдеуде көмек көрсету үшін түшкіру рефлексін тудыратын тетікті анықтаудың маңызы зор.

kk.radiation-pills.com дерек көзінен:

Нейрондардың аксондары дегеніміз не?

Нейрондар - бұл жүйке жасушалары, соның арқасында біз ойлауға, сезінуге, шешім қабылдауға және одан да көп нәрсені білуге ​​мүмкіндік аламыз.Алайда, «нейрон» ұғымы зертханалар мен университе

Нейрондар - бұл жүйке жасушалары, соның арқасында біз ойлауға, сезінуге, шешім қабылдауға және одан да көп нәрсені білуге ​​мүмкіндік аламыз.

Алайда, «нейрон» ұғымы зертханалар мен университеттердің аудиторияларынан тыс жерлерде де жақсы белгілі болғанымен, шындық мынада: біздің психикалық өміріміздің қандай екенін түсіну үшін біздің басымызда жүйке болып табылатын кішкентай жасушалар бар екенін білу жеткіліксіз импульстар бір-біріне. Сіз мұны түсінуіңіз керек әртүрлі тапсырмаларды орындауға жауап беретін нейрондардың әр түрлі бөліктері бар. Аксондар осы компоненттердің бірі болып табылады.

Аксон дегеніміз не?

Нейрондық аксон - бұл жең немесе «қол» түрі нейронның центрінен шығып, одан алыс жерге барады. Бұл кішігірім құрылымның пішіні бізге оның функциясы қандай болатындығы туралы түсінік береді. Негізінен аксондардың рөлі нейрондар арқылы өтетін электр сигналдарының дененің басқа орнына кетуіне ықпал етеді.

Аксон сондықтан жүйке импульсі толық жылдамдықпен өтетін құбырдың бір түрі; Ол нейронның орталық бөлігі (ол нейрондық сома немесе нейрон денесі деп аталады және ДНҚ-мен ядросы орналасқан) мен осы электрлік тітіркендіргіш жетуі керек жүйке жүйесінің тағы бір бөлігі арасындағы байланыс арнасы ретінде жұмыс істейді. .

Аксондардың соңында не электр сигналы жеткенде жиырылатын жүйке талшығының бөлігі болады немесе нейрондар арасында синапстық кеңістік болады, ол осы жүйке жасушаларының бір-бірімен, әдетте, химиялық сигналдар. Яғни, аксондардың ұшында электрлік импульс әдетте химиялық бөлшектердің бөліну үлгісіне айналады синапстық кеңістік арқылы басқа нейронға жету.

Аксондардың мөлшері

Егер адам денесі бір нәрсемен сипатталса, бұл оның күрделілігімен және оны жақсы жұмыс жасау үшін бірге жұмыс жасайтын бөліктердің алуан түрлілігімен. Нейрондық аксондарға келетін болсақ, бұл олардың мөлшері нейронның қай типке жататындығына және орналасуы мен қызметіне байланысты екенін білдіреді. Біздің жүйке жүйемізде болып жатқан жағдайлар біздің өмір сүру мүмкіндігімізге шешуші әсер етеді, сондықтан эволюция біздің түрлерімізде әртүрлі пішіндегі және конфигурациядағы көптеген мамандандырылған жүйке жасушаларының болуын қамтамасыз етті.

Нейрондардың аксондарының ұзындығы олардың қызметіне байланысты әр түрлі болуы мүмкін. Мысалы, мидың сұр зоналарында аксондары миллиметрден қысқа нейрондар жиі кездеседі, ал орталық жүйке жүйесінің сыртында өте жұқа болғанымен, аралықтан ұзын бірнеше аксондар болады. Қысқаша айтқанда, көптеген жағдайларда аксондар өте қысқа, олардың ұштары мен нейрон денесінің арасындағы қашықтық микроскопиялық, ал басқа жағдайларда олардың ұзындығы бірнеше сантиметр болуы мүмкін шалғай аудандарға делдалсыз жету мүмкіндігі.

Адамдардағы аксондардың қалыңдығына келетін болсақ, олар әдетте диаметрі бір-ден 20 микрометрге дейін (миллиметрдің мыңнан бір бөлігі) болады. Алайда, бұл жүйке жасушалары бар барлық жануарларға қолданылатын әмбебап ереже емес. Мысалы, омыртқасыздардың кейбір түрлерінде, мысалы, кальмарда, аксондардың қалыңдығы миллиметрге дейін жетуі мүмкін, оның көмегімен оны қарапайым көзбен оңай көруге болады. Себебі аксон неғұрлым қалың болса, электр импульсі соғұрлым тез өтеді, ал кальмар кезінде бұл суды шығаратын сифонды жақсы жұмыс істеуге қабілетті, өйткені олар бұлшықеттің көп бөлігін жиыруы керек. реактивті қозғалыспен тез қашып кету үшін бір уақытта мата.

Нервтердің пайда болуы

Көріп отырғанымыздай, аксондар тек мида ғана емес. Нейрондық жасушаларда болатын сияқты, бүкіл денеге таралады: ішкі органдармен, қолдармен және аяқтармен және т.б.

Ақиқатында, жүйке - бұл ең алдымен аксондардың жиынтығы қалыңдығы соншалық, оны микроскопты қажет етпей-ақ көре аламыз. Еттің бір бөлігінен жүйке тапқан кезде, біз басқа қосалқы жүйке жасушаларымен біріктірілген байламға топталған көптеген аксондардан артық ештеңе емес.

Миелин қабығы

Көптеген рет аксондар жалғыз емес, бірақ миелин қабығы деп аталатын элементтермен бірге жүреді, оның бетіне нейронның бөлінбейтін компоненті пайда болғанға дейін жабысады.

Миелин - резеңке оқшаулағыштың электр кабелі бойымен жүруіне ұқсас аксондарға әсер ететін майлы зат. Қысқасы, шұжық қатарына ұқсас пішін жасайтын аксон бойымен таралатын миелин қабықшалары аксондардың ішін олардың сыртынан бөліп тұрады, сондықтан электр сигналы қабырғалардан жоғалып кетпейді және жылдамырақ өтеді. . Олар ұсынатын қорғаныс нейронның өзіне де, ол арқылы берілетін электрлік сигналға да бағытталған.

Шындығында, миелин қабығының арқасында электр аксон бойымен үздіксіз алға жылжып кетпейді, керісінше аксондағы миелин қабығы арасындағы саңылау бар нүктелер арасында секіреді, Ранвье түйіндері деп аталатын аймақтар. Мұны жақсы түсіну үшін электр қуатын ептілік мақсатында, бұл пандуспен көтерілу және баспалдақпен көтерілу арасындағы айырмашылықты білдіреді, әр кезде екі саты жоғары көрінеді. Егер электрлік импульс аксонның кішігірім бөліктері арқылы Ранвьенің бір түйінінен екіншісіне өту үшін телепортаж жасаса, күткенге ұқсас нәрсе болады.