Біз сөз етіп отырған Цзя Хаикса және Цзя Вэньци — әлемдегі ең еңбекқор адамдар. Олардың біреуі туабітті зағип болса, екіншісі – екі қолынан айырылған. 

Екеуінің жасы келсе де олар 12 жылдан бері он мыңнан аса тал еккен. Олар осыдан он жыл бұрын жұмыс ііздеп жүріп, бір-бірімен танысып, табысқан екен. Цзя Хаикса ұлының сөзін әлі ұмытпайды: «Әке, бір баланың апельсинді қалай аршығанын көрдім. Иісі мұрын жарып, тіпті, мен оның дәмін татқандай болдым». Ол ұлының осы сөзінен кейін қол қусырып қарап отыра алмайтынын түсінген. 

Екі дос ағаштарды су тасқынынан қорғау үшін еңбек етуге бел буады. Олар өзеннің жағалауындағы жерді жалға алып, тал отырғызуға кіріседі. 

Олар құрал-саймаандарын алып, артынып, тартынып, таңертеңгісін ерте үйден шығады. Көшет сатып алуға олардың қаржысы жоқ, сол себепті, олар қысқа шыбықтарды жинап, егеді. 

Хаикса: «Ол – менің қолым»,- десе, Вэньци: «Ол – менің көзім», деп жауап берер еді. 

Олар отырғызған ағаштарға жыл сайын көктем шыға мыңдаған құс ұшып келеді, ұя салады.