Зиһар – күйеуі әйелін махрамдарына, дәлірек айтқанда олардың оған қарауына болмайтын жерлеріне ұқсату арқылы, оны (әйелін) өзіне харам ету тәсілі болып табылады. Зиһәр «зоһр» сөзінен шыққан, арқа деген сөз. Исламнан бұрын арабтарда кеңінен қолданатын бұл тәсілді, Ислам үкімін өзгертті. Мысалы бұры араптар әйелін зиһар ете отырып өзіне өмірлікке харам ететін де, бірақ түкелдей босатпайтын. Сондықтан зихар етілген әйел не анда емес, не мұнда емес ерте ортада қалып қоятын. Қаласа, қосыла салатын. Ислам келгеннен кейін Зиһардың үкімдерін өзгертті: Зиһарда неке бұзылмайды. Әйеліне жақындау харамдығы уақытша, өмірлікке емес. Кәффаратын өтегеннен кейін харам үкімі жойылады. Толығырақ жоғарыдағы видеода.