Сіңілім-ау, дегенмен «мен намазхан» іс бітпейді...
Мен он жеті жасымда намазға тұрдым. Ол кезде мектеп қабырғасында едім. Алғашқы намаздың ләззатын айтып жеткізу мүмкін емес. Намазға тұрғанда кеудем кеңіп, жаным көкте жүргендей болатын. Тәтті бір тыныштықтан тұла бойым шымырлап, бақыттан басым айналғандай айрықша әсерге бөленетінмін...Он...