نَعيبُ زَمانَنا وَالعَيبُ فينا
Біз заманды айыптаймыз. Айып бізде.
وَما لِزَمانِنا عَيبٌ سِوانا
Заманның айбы жоқ, бізден өзге.
وَنَهجو ذا الزَمانِ بِغَيرِ ذَنبٍ
Бұл заманды сөгеміз, кінәсі болса да, болмаса да,
وَلَو نَطَقَ الزَمانُ لَنا هَجانا
Заман бізді сөгер еді, егер тіл бітсе.
وَلَيسَ الذِئبُ يَأكُلُ لَحمَ ذِئبٍ
Қасқыр қасқырдың етін жемес,
وَيَأكُلُ بَعضُنا بَعضاً عَيانا
Біз бір-бірімізді жейміз көзбе-көз.*
Қазақшалаған Абдусамат Қасым
*«Диуәнуль Имам әш-Шәфиғи». Араб тілінде.
