Белгілі ақын Балғынбек Имаш аза тұту күнінде коронавирустан қайтыс болған марқұмдарға арнап "Қаралы күн" атты әсерлі туындысын ел назарына ұсынды. 

Жетсек те аман-есен күнде ақшамға,
Кім кетіп, кім жетері жұмбақ таңға.
Жаралы жанын емдем жұртымыздың,
Көз-жасын сорғалаған құрғатшы, Алла.

Кеше еді: күнде думан, күнде отырыс,
Ал, бүгін: күнде қайғы, күнде өкініш.
Емхана, мәйітхана азан-қазан,
Тойхана, мейрамхана мүлде тыныш.

Журналист, ақын, имам, қажы кетті,
Дәрігер, сот, прокурор, қазы да өтті.
Тоқтай ма мына тұмау? Табиғаттың,
Қысы емес, көктемі емес, жазы жетті.

Толассыз суық хабар зарға көміп,
Жатады күндіз, кешке, таңда келіп.
Сұрапыл соғыста да күн құрғатпай,
Дәл мұнша "қара қағаз" алмап едік.

Хабарын өлім-жітім естіп-естіп,
Даламыз зар илейді өксіп-өксіп.
Үрейден құйрықмай жеп, қымыз ішіп,
Қазақ боп кетсек жақсы өстіп-өстіп.

"Жазмыштан озмыш жоқты" естіп өстік,
Нәпсімен бес намазда бес күрестік.
Тмин ішіп, Қист тұтатып, тәубәға кеп,
Мұсылман болсақ жақсы өстіп-өстіп.

Ия, Раббым, өзі беріп, өзі алатын,
Қырғынға түріміз жоқ төзе алатын.
Жоқтаған Жүсіп ұлын Жақып құсап,
Халықтың болып қалды көзі ағатын.

Өлген соң пәтеріміз бәрібір - Көр,
О жаққа "ордер" алды тағы кімдер?
Айыбын мойындаған құлдарыңа,
Аюбтың төзімі мен сабырын бер!

Күніге сынып, солып гүл бақшамда,
Жан үшін жүріп жатыр қымбат сауда.
Қыршынын аза тұтқан аз қазақты,
Жылата бермей көзін құрғатшы, Алла!