Нұқ пайғамбардың заманынан бастап бүгінгі күнге дейін адамзат теңіздің дүлей күшін, түпсіз тұңғиықтарды бағындыру үшін кеменің неше түрін жасады. Алайда адамдар алдымен соғыс кемелерінің ірі, жүрдек, қуатты және шыдамды болуына қатты көңіл бөлді.
Нейтралды суларда кімнің кемесіндегі қару күшті, сол билігін жүргізеді. Сондықтан әлемдік мұхиттарды ерсілі-қарсылы кезіп жүрген мыңдаған кемелердің ішіндегі ең ірісі, ең айбаттысы әскери авиатасығыштар болуы заңды. Бұлар – ұшы-қиыры жоқ әлемдік суларда әмірін жүргізетін нағыз теңіз тәңірі. Ұзындығы 300 метрден асатын заманауи авиатасығыштар жауынгерлік жорыққа шыққанда бортына 20-дан 70-ке дейін – жойғыш, шабуылдаушы, әуеде жанармай құятын, барлаушы, қашықтан радилокациялық бақылау жүргізетін, сүңгуір қайықтарға қарсы қолданылатын ұшақтарды және он шақты әртүрлі мақсатқа пайдаланатын тікұшақты алып жүруге мүмкіндігі бар. Алып кеменің теңізде атқаратын негізгі міндеттері – теңіз құрамаларын әуе шабуылдарынан қорғау, жағалау маңындағы құрлықтағы әскерлерге әуеден қолдау көрсету, жаудың әуе қорғанысы күштерін жою, белгіленген ауданның аспан кеңістігінде үстемдік жасау, жаудың әскери кемелерін жою.
Бүгінгі күні әлемнің он елінде ғана авиатасығыштар бар. Өйткені қандай бай мемлекет болмасын, оны жасау да, жүргізу де өте қымбатқа түседі. Қазіргі кезде ядролық қозғалтқышпен жүретін бір ғана авиатасығышты жасау үшін 4-6 миллиард АҚШ доллары жұмсалады. Алып кемеге ай сайын кететін шығын, ондағы шамамен 3-5 мың әскери қызметшіге төленетін жалақыдан тыс, 10 млн. долларды құрайды. Авиатасығыштарды жасау бойынша АҚШ қашанда алда келеді. Қазіргі кезде «Джеральд Форд» жобасындағы үш авиатасығышты жасап жатыр. Ұлыбритания заманауи екі кеме жасауда, HMS Queen Elizabeth сериялы бас корабль жыл аяғына дейін суға түсірілмек. Үндістан мен Қытай да жасап жатыр. Ресей де сыйымдылығы 50 мың тонналық атом авиатасығыштарын жасауды жоспарлап отыр.
Алайда миллиардтаған қаржыға жасалатын авиатасығыштар өзін-өзі көбінесе ақтамайды. Өзінің теңіздегі әскери қызметін немесе техникалық ресурсын аяқтаған соң, олар металл сынығы ретінде арзан бағаға сатылады немесе басқа мақсатқа пайдаланылады. Мысалы, АҚШ-тың «Хорнет» авиатасығышы Аламида қаласында, 2004 жылы «Дала бораны» операциясына қатысқан «Мидуэй» кемесі Сан-Диего қаласында теңіз авиациясы музейі болып тұр. Сондықтан Ресей құны қымбат, шығыны көп авиатасығыштардан гөрі сүңгуір қайыққа көбірек көңіл бөліп отырған сияқты.
КСРО әскери теңізшілері арасында тозығы жетіп, әрең жүретін ескі кемелерге қатысты «инеге өткізу керек» дейтін әзіл сөз болатын. Әзіл болғанмен, оның астарында шындық жатыр. Сексенінші жылдарда Камчаткадағы Авача шығанағына кіргенде оң жақ қалтарыста істен шыққан көптеген ескі кемелер қаңтарылып, су бетінде қалқып тұратын. Кейбіреулерін буксирмен сүйреп бір жаққа әкетіп жатады. «Жапонияда қазба байлықтар жоқ, мына темірді бізден сатып алады да, ине жасап өзімізге қайта сатады» дейтін командиріміз. Бүкіл корабльдің темірін инеге айналдырмаса да, қазір дүние жүзіне таралған жапондық көліктер осы кемелердің темірінен жасалып жатқан шығар деген ой келеді. Сол тұста Кеңес Одағы жоғарғы технологиялық қаруларды Оңтүстік-Азия елдеріне темір сынықтарының бағасымен арзанға жөнелтіп жатты.
Қазір Ресей Федерациясының әскери-теңіз флотында КСРО-дан қалған Тбилиси (қазір «Адмирал Кузнецов» деп аталады) ауыр авиатасығыштар крейсері (ТАКР – тяжелый авианесущий крейсер) ғана қалды. Біз көрген бес палубалық «Минск», «Киев» авиатасығыштары «инеге» сатылды немесе музей болып кетті. Ең бірінші 1992 жылы, КСРО ыдырағаннан кейінгі экономикалық ауыртпалық кезде «Ульяновск» авиатасығышы стапельде бөлшектеніп, тарап кетті.
«Киев» авиатасығышын 1996 жылы қытайлар сатып алды. 2011 жылдан бері Қытайдың Тяньцзинь қаласындағы қонақүйге айналған. Қытайлар оған 15 млн. доллар бөліп, қалталы қонақтар жайғасатын президенттік кластағы 148 номер жасапты. Матростардың каюталары қарапайым қонақтарға арналған. «Минск» ТАКР алғашында 1995 жылы Оңтүстік Кореяға металл ретінде сатылған, қазір оны да қытайлар сатып алып, Шеньчжень қаласында «Минск әлемі» деген аттракцион жасап қойыпты. «Новороссийск» авиатасығышы 1994 жылы Оңтүстік Кореяның «Янг Дистрибьюшн Компани» фирмасына 4,314 млн долларға сатылған. 1996 жылы Пусан портында бөлшектеніп, темірі «ине жасауға» жіберілген.
«Баку» авиатасығышы КСРО тарағаннан кейін «Адмирал Горшков» деп аталды. Одан кейін оны қайта жөндеуден өткізіп Ресей Үндістанға сатып жіберді. Қазір ол «Викрамадитья» деген атпен Үнді мұхитында жорықта жүр. Орыс теңізшілерінің рухын көтеретін «Врагу не сдается наш гордый «Варяг» деп басталатын ән-ұранға арқау болған (І дүниежүзілік соғыс кезінде Цусима орыс-жапон шайқасында «Варяг» крейсерінің экипажы жау қолына түспес үшін өз эскадрасындағы кемені зеңбірекпен атып суға батырады, «Варягты» да жарады) «Варяг» авиатасығышын (суретте) 1998 жылы қытайдың Chong Lot Travel Agency Ltd компаниясы казиносы бар ойын-сауық орталығын жасау үшін 20 млн долларға сатып алған. Қазір ҚХР әскери-теңіз флотында «Ляонин» деген атпен қызмет етіп жүр.
АҚШ ІІ дүниежүзілік соғыстан бастап бүгінге дейін әртүрлі қарулы қақтығыстарда (Вьетнам, Ирак, Ауғанстан, Косово) авиатасығыштарды пайдаланды. Тіпті Украинадағы соңғы президент сайлауы қарсаңында авиатасығыш Босфор арқылы Қара теңізге келді. Ұлыбритания әскери-теңіз күштері Фолкленд аралдары үшін соғыста, НАТО-ның Югославияға қарсы жорығында авиатасығыштарын шығарды. АҚШ ең алғашқы ядролық авиатасығышын 1961 жылы суға түсірді. Ұзындығы 342.3 метр «Энтерпрайз» сол кезде әлемдегі ең үлкен әскери кеме болды.
КСРО авиатасығыштың алғашқы жобасын 1943 жылы жасаған екен. Әскери-теңіз флотының бас қолбасшысы адмирал Н.Г.Кузнецов 1955 жылы кеткеннен кейін жаңа басшы С.Г.Горшков жобаны жауып тастаған. Брежневтің тұсындағы Қорғаныс министрі А.А.Гречко 1967 жылы авиатасығыш жасауды қайта қолға алады. Нәтижесінде «Минск», «Киев», «Новороссийск» жасалды.
Қазіргі Ресей флотының флагманы «Совет одағы флотының адмиралы Кузнецов» авиатасығышы 1985 жылы суға түсіріліп, 1991 флоттың қарамағына қабылданды. Алғашында Бас хатшы қайтыс болғаннан кейін «Леонид Брежнев» деп аталды. 1987 жылы «Тбилиси» деген ат берілді. Содан кейін «Адмирал Кузнецов» деген атқа ие болды. 1989 жылы 1 қарашада қазіргі космонавт, сол кездегі ұшқыш сынақшы Тоқтар Әубәкіров Миг-29К жойғыш ұшағымен осы авиатасығыштың палубасынан әуеге көтеріліп, ұшақты да авиатасығышты да алғашқы сынақтан өткізді. Крейсер 1990 жылы мемлекеттік сынақтан өтті.
«Совет одағы флотының адмиралы Кузнецов» авиатасығышы шын мәнінде өте алып кеме. Оның ұзындығы – 305,0 метр, ені – 72 метр, су астындағы бөлігі – 10 метр, толық сыйымдылығы 55-58,6 мың тонна, бу турбинасы – 50 мың аттың күші, қазандығы – 8, винт – 4, жүзу қашықтығы – 29 узел жылдамдықпен 3850 миль, ал 18 узел жылдамдықпен 8000 миль, автономды жүру – 45 күн. Дәл қазір оның бортында 20 ұшақ және 17 тікұшақ қонақтап отыр. Бұлардан басқа да бес қаруы бойында: 12 × ПКРК 4К80 «Гранит», 24 × ПУ ЗРК (зениттік-ракеталық кешен) «Кинжал» (192 ракета), 8 × ЗРАК 3М87 «Кортик» (256 ракета), 2 × РБУ-12000 «Удав» (60 тереңде жарылатын бомба) атыс қондырғыларымен жарақтанған. Экипаж – 1960 адам, авиаторлар – 626 адам, басшылық құрам – 55 адам. Ресей Федерациясының ең мықты кемесі Мурманск облысындағы Видяево портына тіркелген. 2000 жылы иамызда К-141 «Курск» атом сүңгуір қайығы апатқа ұшырағанда оның қасында «Адмирал Кузнецов» жүрді.