Мүміндердің көзінің нұры, жаратылыстың гүлзары, екі жаһанның асыл тәжі Пайғамбарымыз Мұхаммедтің (с.а.у.) Мәдинадағы нұрлы қабірін зиярат ету – мүміндер үшін сауапты да ардақты іс. Пайғамбарымыз (с.а.у.) өзінің бұл дүниеден мәңгілік өмірге қайтуынан кейін үмметтеріне өзінің нұрлы қабірін зиярат етудің сауаптылығын көптеген хадистерінде білдірген:
«Кімде-кім сауап үшін мені Мешітімде зиярат етсе,ол менің көршім болады. Қиямет күні оған шапағат етемін».[1]
{صَلاةٌ فِي مَسْجِدِي هَذَا أفْضَلُ مِنْ ألْفِ صَلاةٍ فِيمَا سِوَاهُ إلَّاالْمَسْجِدَ الْحَرَامَ وَصَلاةٌ فِي الْمَسْجِدِالْحَرَامِ أفْضَلُ مِنْ مِأةِ ألْفِ صَلاةٍ فِيمَا سِوَاهُ}
Қазақша мағынасы: «Менің осы мешітімде оқылған бір намаз – Мәсжидул-Харамнан тыс басқа барлық мешіттерде оқылған мың намаздан да (сауап жағынан) артық.Ал, Мәсжидул-Харамда оқылған бір намаз–барлық мешіттерде оқылған жүз мың намаздан да артық»[2]
{لاَ تُشَدُّالرِّحَالُ إلاَّ ثَلاَثِ مَسَاجِدَ: ألْمَسْجِدُالْحَرَامُ وَ مَسْجِدِي هَذَا وَ مَسْجِدُالأقصَي}
Қазақша мағынасы:
«Осы үш мешіттен басқа (намаз және ғибадат үшін) ешқандай мешітке жолға шығу дұрыс емес. Бұл үш мешіт: Мәсжидул-Харам, Мәсжидул-Ақса, Мәсжидул-Нәби (Пайғамбарымыздың (с.а.у.) мешіті».[3]
«Үйім мен мінберімнің арасы – жәннат бақшаларынан бір бақша».[4]
Иә, Пайғамбарымыздың (с.а.у.) қабірін зиярат ету – мүміндер үшін парыз болмаса да сауабы мол маңызды іс. Уақыттың ыңғайына қарай қажылық амалдарынан бұрын немесе кейін Мәдина қаласына барып, Пайғамбарымыздың мешіті мен қабірі зиярат етіледі. Зиярат жасаған уақытта әдеттегісінен де көбірек Пайғамбарымыз Мұхаммедке (с.а.у.) салауат және сәлем айтады. Өйткені, Пайғамбарымыз (с.а.у.): «Маған сәлем берген әрбір адамның сәлемін Алла Тағала менің рухыма білдіреді»,[5] – деген.
Пайғамбарымыздың (с.а.у.) мешітіне «Бәбус-Сәлем» немесе «Бәбул-Жибрил» есігінен әдепті түрде Салауат және Сәлем айтып кіреді. Егер мәкрүһ уақытқа сәйкес келіп қалмаса, Пайғамбарымыздың (с.а.у.) нұрлы қабірі мен мінберінің арасында екі рәкат тахйиатул-мәсжид (мешітке сәлем) намазы оқылады. Өйткені, Пайғамбарымыз (с.а.у.): «Үйім мен мінберімнің арасы жәннат бақшаларынан бір бақша, ал мінберім – қиямет күні маған сыйланатын кәусәр бұлағының үстінде болады»[6] – деп, мінбері мен қабірі арасындағы жердің қасиеттілігіне назарымызды аударған. Тахийатул-мәсжид намазын оқығаннан кейін Пайғамбарымыздың (с.а.у.) мешітін зиярат ету бақытына кенелгендігі үшін екі рәкат шүкір намазын оқып, намаздың соңынан өзіне, әке-шешесіне және күллі мұсылман бауырларына дұға жасап, тілек тілейді. Сосын Пайғамбарымыздың (с.а.у.) нұрлы қабіріне баяу жүріспен барып, зиярат етеді. Пайғамбарымыздың бас жағына барып, «Әссәләму а'лайка әюһан-нәбию уа рахматуллаһи уә бәрәкәтуһ. Әссәләму а'лайка иа саийди иа расулулАлла» деп сәлем және салауат айтып, Алла Тағалаға жалбарынып, дұға жасап, тілек тілейді. Бұларды жасаған уақытта айғайлап, бақыруға және қабірінің темірлерін сүюге, сипауға, қабіріне сәжде жасауға болмайды. Өйткені, бұндай істерді істеу – бидғат. Дініміз бұндай әрекеттерге тыйым салған.
Одан кейін оң жаққа қарай бір метрдей жүріп, Хазіреті Әбу Бәкірдің қабірінің басына барып, «Әссәләму а'лайка иа Халифата расулиллаһ» деп сәлем беріп, Құран бағыштайды. Сосын оң жаққа қарай тағы бір метрдей жүріп, Хазіреті Омардың қабірінің басына барып, «Әссәләму а'лайка иа Әмирал-мүминин» деп сәлем беріп, құран бағыштап, Пайғамбарымыздың басына қайта келіп, салауат және сәлем айтып, Алла Тағаладан қайыр тілек тілеп, дұға жасайды. Міне, осылайша Пайғамбарымыздың мешіті мен нұрлы қабіріне деген зиярат тәмамдалады.
