Тіс­те­рі­міз­дің ор­на­ла­су ре­тін ой­ла­ңыз­шы. Ал­дың­ғы кү­рек тіс­те­рі­міз өт­кір бо­лып ке­ле­ді. Ал арт­қы азу тіс­те­рі­міз жал­пақ. Де­мек, кү­рек тіс­те­рі­міз жей­тін қо­ре­гі­міз­ді қыр­қып, үзу үшін өт­кір етіп, ал азу тіс­те­рі­міз сол ал­дың­ғы өт­кір тіс­те­рі­міз­бен қыр­қып, үз­ген қо­рек­те­рі­міз­ді шай­нап, үгі­ту­ге қо­лай­лы жал­пақ етіп жа­ра­тыл­ған. Егер бар­лық ті­сі­міз жал­пақ не­ме­се, ке­рі­сін­ше, бар­лы­ғы өт­кір бол­са жағ­дайымыз қа­лай бо­лар еді?

Ас­тың­ғы тіс­тер мен үс­тің­гі тіс­тер­дің ара­сын­да ке­ре­мет бір үй­ле­сім­ділік бар. Жа­ғы­мыз жа­был­ған уа­қыт­та астың­ғы тіс­те­рі­міз бен жо­ғар­ғы тіс­те­рі­міз бір-бі­рі­мен қабы­са­ды. Мы­са­лы, азу ті­сі­міз­дің бі­реуі сәл ұзындау бол­са, та­мақ жеу, сөй­леу сияқ­ты кей­бір іс­те­рі­міз­ді еш ақау­сыз ат­қа­ра алар ма едік?

Жас нә­рес­те сүт­пен ға­на қо­рек­тен­ген­дік­тен он­да тіс бол­май­ды. Бі­рақ бас­қа қат­ты нәр­се­лер­мен қо­рек­те­не­тін шақ­қа жет­кен­де, де­реу ті­сі өсе­ді. Тіс­тер­дің өте ше­бер орна­ла­су рет­те­рі мен бір-бі­рі­мен үй­ле­сім­ді­лігі жә­не қа­жет­іне қа­рай дер кезінде өсу уақы­ты кез­дей­соқ­тық емес, Алланың тең­дес­сіз ше­бер­лі­гі мен әр нәр­се­де­гі дәл­ме-дәл есе­бі еке­ні анық.