Ата­лық клет­ка­лар ана­лық клет­ка­ға жет­кен­ге дейін бір­та­лай са­пар ше­ге­ті­ні бел­гі­лі. Бұл са­пар­дың со­ңын­да, 250 мил­лион ата­лық клет­ка­ның тек мың ша­ма­сын­дайы ға­на ана­лық клет­ка­ға же­тіп, оның ішін­де тек бі­реуі ға­на тұз ұса­ғы­ның жар­ты­сын­дай ға­на ана­лық клет­ка­ға кі­ре­ді. Яғ­ни, адам­ның не­гі­зі – шәует­тің тү­ге­лі емес, оның тек бір кіш­кен­тай бөл­ше­гі ға­на. Құ­ран­да бұл ақи­қат бы­лай­ша баян еті­ле­ді:

﴿أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى *أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى﴾

«Адам ба­ла­сы өзін (еш сұ­рақ алын­ба­стан) басы бос қоя бе­рі­ле­мін деп ой­лай ма? Ол (әу бас­та) та­мы­зыл­ған бір там­шы шәует емес пе еді?»