Бір күні Алла елшісі Әзіреті Әбу Бәкір және Әзіреті Омармен отырған сәтінде Омардан:
- Ей, Омар! Өлімді қаншалықты жақын деп ойлайсың? - деп сұрайды.
Әзіреті Омар:
- Жатқан кезде көзімді жұмғаннан кейін қайта аша алмайтындай жақын деп ойлаймын, - деп жауап береді.
- Баъиид, Я Омар, - дейді Алла елшісі, яғни, "Алыс, ей Омар, алыс". Сосын Әбу Бәкірден сұрайды:
- Сен ше, ей Әбу Бәкір, өлімді қаншалықты жақын деп ойлайсың?
Әбу Бәкір:
- Алған демімді қайта шығара алмайтындай және шығарған демімді қайта ала алмайтындай жақын деп ойлаймын, - деп жауап береді. Сонда ардақты Пайғамбарымыз:
- «əл-Əəн. Міне, енді болды» - деген екен.
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ
"Барлық үмбеттің ажалы бар. Ажалдары келген кезде, бір сәт болсын кешіктіре де, ертелей де алмайды".
