Бұрын мұндай тәжірибе мен эффектілер тек жазық табақтарда немесе дискілерде ғана жасалған. Таяуда мұндай тәжірибе алғаш рет цилиндрлік пішінге ауыстырылды. Бұл жайында islam.kz порталы физик блогердің Electron Impressions парақшасына сілтеме жасай отырып мәлім етеді.

«Шөлмектегі найзағай» өрнегі әдетте сирек кездесетін және қайталануы қиын құбылысты сипаттау үшін қолданылады. Electron Impressions физигі метафораны шындыққа айналдырып, мөлдір акрил цилиндрінің ішінде электр үлгілерін жасау үшін бөлшектер үдеткішін қолданған. Нәтижесінде Лихтенбергтің үш өлшемді пішіні пайда болды - бөтелкенің ішіндегі қатырылған найзағай тәрізді тармақталған «найзағайлы» құрылымдар пайда болған. Лихтенберг фигуралары жоғары энергетикалық электрондардың акрил сияқты оқшаулау материалына еніп, ішіндегі зарядты жинақтағанда қалыптасады. Келесі разрядтау кезінде материал электрлік тесілу жолын қайталайтын тармақталған өрнектерді қалдыра отырып, ішінен бұзылады. Осы уақытқа дейін мұндай конструкциялар тек жазық табақтарда немесе дискілерде ғана жасалған. Осы жолғы тәжірибе эффектіні цилиндрлік пішінге ауыстыруға мүмкіндік берді.

Бөлшек үдеткіш не үшін қажет болды

Негізгі қиындық электронды зарядты цилиндр бойынша біркелкі таратуда болды. Желілік үдеткіште электрондар олардың энергиясына байланысты белгілі бір тереңдікке енеді. Жазық пластиналар үшін бұл оңай - заряд ортада шоғырландырылады. Цилиндрде бір бағыттан сәулелену процесінде сәуле біркелкі бөлінбес еді. Бұл міндетті шешу үшін цилиндрдің өзі жылдамдатқыштың шоғыры астында минутына шамамен 150 айналым жылдамдықпен айналады, осылайша барлық жақтан біркелкі әсер етуді қамтамасыз етеді. Сәулелену уақыты бар-жоғы 1-2 секундты құрады, осы мезеттің өзі зарядтың бүкіл жер бетіне таралуы үшін жеткілікті.

Төтенше жағдайдағы конструкция

Жеделдету камерасы қарқынды радиациялық өріс жасайды, ол электрониканы тез істен шығарады. Сондықтан айналу тетігі барынша қарапайым және радиациялық төзімді материалдардан жасалған. Тұрақты токтың коллекторлық қозғалтқышы жұқа қорғасын табақпен қорғалған 12 вольтты қорғасын-қышқыл батареядан қоректендірілді, ал бекіту роликтері қара ПЭТГ-дан, яғни, ыстыққ төзімді Полиэтилентерефталатгликол жасалған 3D-принтерде басылды. Осылайша алғаш рет физика мен инженерия ғылыми құбылысты визуалды эффектіге айналдырудың жолын тапты.