Уығыңды көк тіреп асып бердің...
Ой-хой көктем, Көк нұрынды шашып келдің. Көк табаңа сыйма тасып келдің. Қазақтың дархан даласына, Уығыңды көк тіреп асып бердің. Жымың қақты жұлдыздар, күн оянды,, Шашын тарап табиғат, ол-боянды. Мерген көздеп асықты алшаң басып, Қанжыға ілуге сұр қоянды. Сылаң қақты...