Баласы аңдамай сөйлеп әкесін ренжітіп алыпты. Араға бір күн салып, қателігін түсінген бала әкесіне келіп: – Әкешім, менен қателік кетті. Білместік болды. – Жарайды балам, екінші қайталамасаң болғаны. Әкесінің әлі де көңілі орнықпағанын көрген баласы: – Әке, мен өз қателігімді...

Көңіліне қараймын деп өзгенің,Жетім қалды айтылмай көп сөздерім.Аз ба менің үнсіз тынып ішімнен,Айтарымды айта алмаған кездерім?!Жүрем дейсің ілінбей-ақ көзге онша,Іште сыр боп бұғып жатқан сөз қанша!Өзіңді-өзің кінәлайсың:"НеліктенАйтып-айтып тастамадым, созғанша?!"Әрбір сөздің айтылатын орны...