ЖӘНІБЕКТІҢ МОНОЛОГЫ
Ерқадірін не білсін, көшіп – қонып көрмеген... Ер Жәнібек Мына дала - маң дала, Бабалардан аманат. Жанға түсіп сан жара, Күрсінеді қағанат. Күрсінеді қағанат, Торлап көкті қарға мың. Шақырады жаманат, Жау қамалап жан-жағын. Ерке туған ұл едім, Еркін өскен...